Ο γερµανόφωνος ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε (1875-1926) γεννήθηκε στην Πράγα. Γιος ενός πρώην στρατιωτικού και µιας γυναίκας των κοσµικών κύκλων της εποχής, δεν έζησε ιδιαίτερα ευτυχισµένα παιδικά και εφηβικά χρόνια. Η παιδεία του υπήρξε ανοργάνωτη και αποσπασµατική. Αρχικά ακολουθεί στρατιωτική εκπαίδευση, όµως αδυνατεί να προσαρµοστεί και τελικά, λόγω εύθραυστης κράσης, την εγκαταλείπει. Επιστρέφει στην Πράγα, όπου έρχεται αντιµέτωπος µε το διαζύγιο των γονιών του, και ξεκινά ιδιαίτερα µαθήµατα για να εισαχθεί στο πανεπιστήµιο και συγκεντρώνεται στις σπουδές του. Το 1895 εγγράφεται στο Πανεπιστήµιο του Καρόλου και διδάσκεται λογοτεχνία, ιστορία της τέχνης, φιλοσοφία και, για ένα εξάµηνο, νοµικά. Συνεχίζει τις σπουδές του στο Μόναχο και στο Βερολίνο. Ταξιδεύει ακατάπαυστα σε όλη την Ευρώπη και εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1894, υπό την επιρροή του ροµαντισµού αλλά και της παράδοσης του γερµανικού δηµοτικού τραγουδιού. Την ίδια χρονιά γνωρίζει την κατά 15 χρόνια µεγαλύτερή του διανοούµενη και µαθήτρια του Φρόυντ Λου Αντρέας-Σαλοµέ και συνδέεται µαζί της. Θα επισκεφθούν µαζί τη Ρωσία, την οποία ο Ρίλκε θα θεωρήσει πνευµατική του πατρίδα. Καρπός των επισκέψεών του στη Ρωσία είναι το Ωρολόγιον (1905). Το 1901 παντρεύεται τη γλύπτρια Κλάρα Βέστχοφ και την ίδια χρονιά γεννιέται η κόρη τους Ρουθ. Εγκαθίσταται στο Παρίσι, το γεωγραφικό και καλλιτεχνικό του επίκεντρο για δώδεκα περίπου χρόνια, όπου συνδέεται στενά µε τον Ροντέν και εξελίσσει ένα νέο ύφος ακραίας γλωσσικής και λυρικής εκλέπτυνσης, το όποιο αντανακλάται στα Νέα ποιήµατα (1907-1908) και στις Αναµνήσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε (1910). Περιέρχεται σε δηµιουργική κρίση και βαθύτατη κατάθλιψη έως το 1922, οπότε εν µέσω δηµιουργικού παροξυσµού ολοκληρώνει τις Ελεγείες του Ντουίνο (1923· Εκδόσεις Πατάκη, 2011, µετάφραση-σχόλια-επίµετρο: Μαρία Τοπάλη), που συνέλαβε σε µια στιγµή διαύγειας το 1912 στην Ιταλία. Σε διάστηµα λίγων µόλις ηµερών γράφει, στο περιθώριο της σύνθεσης των Ελεγειών, τα Σονέτα στον Ορφέα (1923· Εκδόσεις Πατάκη, 2025, εισαγωγή-µετάφραση: Μαρία Τοπάλη), εµπνευσµένα από τον θάνατο ενός νεαρού κοριτσιού. Τα δύο αυτά έργα θα θεωρηθούν τα ποιητικά του αριστουργήµατα και θα του χαρίσουν διεθνή φήµη. Ο Ρίλκε έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο ελβετικό Μυζό, κοντά στη λίµνη της Γενεύης, και πέθανε στις 29 Δεκεµβρίου του 1926 στο σανατόριο του Βαλµόν στην Ελβετία από λευχαιµία. Λιγότερα