Ταξιδιωτικά

Πολύ περισσότερο από φυσικό σύνορο µεταξύ Ινδίας και Θιβέτ, τα Ιµαλάια υψώνονται αγέρωχα πάνω από τα σύννεφα, όµοια µε λίθινα παραπετάσµατα που χωρίζουν εθνότητες και καθορίζουν τον τρόπο ζωής σε ένα

Ένα πρωί βρήκα τα υπολείμματα των ημερών σου, είδα τις πατημασιές σου στην ερπετώδη γη, άκουσα πάλι την αναπνοή σου: στα ρημαγμένα τοπία, στη μακάβρια αταξία, σε είδα να γίνεσαι ένας άνθρωπος ασυνήθισ

"Την άνοιξη του έτους 578 µ.Χ., αν καθόσουν σε έναν βράχο ψηλά πάνω από τη Βηθλεέµ, ίσως κατάφερνες να διακρίνεις δύο φιγούρες να προβάλλουν, µε τα ραβδιά τους στο χέρι, από την πύλη της µεγάλης µονής

"Το Βερολίνο είναι ένα μέρος χωρίς το οποίο δεν μπορώ να υπάρξω, και στο οποίο συνεχώς επιστρέφω."
- Γκύντερ Γκρας

Ταξιδιωτικά σημειωματάρια για μέρη που έχουμε επισκεφθεί ή θα θέλα

"Οι δρόμοι της "Μπάρνα" σφύζουν από ζωή. Μια οικονομική πρωτεύουσα με όρεξη για ζωή, καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και ένα στιλ που όμοιό της ελάχιστες πόλεις μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν."
- Ντάμιεν

Από τις παραδεισένιες ακρογιαλιές της Καραϊβικής στα κακοτράχαλα βουνά των Ιμαλαΐων. Και από τις μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας στις μητροπόλεις του παγκόσμιου μπάσκετ! Ο Νίκος Παπαδογιάννης α

Τι κάνει τη μεγαλοφυΐα; Το έμφυτο ταλέντο ή η σκληρή δουλειά; Μήπως είναι τα γονίδια; Το χρήμα; Η φρεσκάδα; Η μόρφωση; Το χάος; Η οξυδέρκεια;
Τι είναι εκείνο που πυρπολεί το μυαλό και το κάνει να

Δεν φτάνει μόνο να ατενίζουμε το φως, αλλά πρέπει να ψάχνουμε και στο σκοτάδι. Να θαυμάζουμε αυτό που απόμεινε, αλλά να φανταζόμαστε κι αυτό που χάθηκε, κι αυτό που είναι πίσω από την επιφάνεια των πρ

Είναι ωραίος ο κόσμος που ζούμε. Απερίγραπτης ομορφιάς το περιβάλλον όλης της γης και όλων των ανθρώπων που πάνω της ζούνε, αλλά ακόμα πιο θεσπέσια παραμένει η Τζαμάικα, όταν την φροντίζουν οι κάτοικο

Βγήκαμε σε παλιές, γνώριμες γειτονιές: όλα σαν να ΄χανε μείνει έτσι, σε λήθαργο, και περιμένανε.



Κάθε πρωινό άνοιγα τα μάτια και λησμονούσα για λίγο τις αγωνίες μου. Έξω γαλάζιο· ένα γ

Όταν τελειώσεις σχολείο και πανεπιστήμιο, φίλε αναγνώστη, ένας τρόπος υπάρχει να συνεχίσεις την εκπαίδευσή σου: να ξεβολευτείς. Να αφήσεις τον καναπέ και να αρπάξεις σακίδιο, μποτάκια και διαβατήριο.

Ο Χένρι Μίλερ, που διέμενε τότε στο Παρίσι, αψηφώντας τους κακούς οιωνούς -όταν τα μηνύματα του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου διαγράφονταν στον ορίζοντα- αποφασίζει να έρθει στην Ελλάδα το 1939, έχοντας εξασφ

Ο αληθινός Ισπανός έχει ακόμα μέσα του βαθιά τη νομαδική νοσταλγία· πολεμούσε κι αλήτευε, γιατί τέτοια η φύση του· λαχταρούσε τις περιπέτειες, αγωνίζουνταν να γλιτώσει από τη μέτρια ζωή και να προφτάσ

(...Ο ήλιος σκάει μύτη πίσω από το βουνό και με χαιρετάει από μακριά ενώ η σελήνη μένει για λίγο και μετά αποχωρεί κάνοντάς μου νόημα ότι θα ξαναβρεθούμε το βράδυ. Το αεράκι, η ρυθμική, μονότονη βουή

Το Χρονικό είναι αποτέλεσμα κάποιων πολυήμερων οδοιπορικών στην Εγγύς Ανατολή και μιλάει για την τόσο κοντινή αλλά σχεδόν άγνωστη Συρία, που κάποτε ήταν μέγιστη, αλλά τώρα είναι βαθιά πληγωμένη. Στις

Γοητευμένος από αυτό το παράξενο και ωραίο όνομα, που άλλοτε περιλάμβανε όλη τη Βόρεια Eλλάδα, ο Πάτρικ Λη Φέρμορ το χρησιμοποιεί ως τίτλο στις περιπλανήσεις του μέσα στην εξωτική για κείνον περιοχή.

Η Ινδία μέσα από επτά διαφορετικά οδοιπορικά. Από τον Γάγγη των αρχαιότατων καταβολών έως τον νότο της εξελισσόμενης τεχνολογίας, τούτη η απέραντη χώρα προβάλλει γεμάτη αντιθέσεις με τη συνύπαρξη τόσω

Μοναδική, καταλυτική υπήρξε για τον Νίκο Καζαντζάκη η γνωριμία του με τη Ρωσία και πλούσιοι οι λογοτεχνικοί καρποί της: "Τόντα-Ράμπα", "Ιστορία της Ρωσικής Λογοτεχνίας", "Ταξιδεύοντας: Ρουσία".
Δείτε περισσότερα

Συναρπαστικός καρπός του ταξιδιού του Νίκου Καζαντζάκη ως δημοσιογράφου το 1935. Επιστρέφοντας από το δεύτερο ταξίδι του εκεί με την Ελένη του, πεθαίνει στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας, στις 26 Οκτωβρίο

Ισπανία: η χώρα τού καυτού ήλιου, των πορφυρών ρόδων, της πλούσιας τέχνης, της Κάρμεν και του Δον Κιχώτη; Ή μήπως η χώρα τού Σάντσου, της θρησκευτικής και πολιτικής παραφοράς, της βάρβαρης ταυρομαχίας

Στη ζωή μου πολύ έχω ταξιδέψει, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Με πατέρα Αξιωματικό Χωροφυλακής, Στρατιωτικός Ιατρός της καριέρας εγώ ο ίδιος, από νωρίς είχα γευτεί τις εμπειρίες των συχνών ταξιδιώ

Μέχρι εντελώς πρόσφατα η Υεμένη ήταν μια χώρα ελάχιστα γνωστή, σχεδόν απρόσιτη, τυλιγμένη στους θρύλους της Βασίλισσας του Σαβά, στις αναφορές του Ηροδότου για την Ευδαίμονα Αραβία και στα παραμύθια τ