Λυσιστράτη

Ο τίτλος αυτού του βιβλίου προέρχεται από την ενθουσιώδη κριτική του Τάσου Λιγνάδη για την Άννα Συνοδικού, στην παράσταση της σοφόκλειας Ηλέκτρας που σκηνοθέτησε ο Μίνως Βολανάκης για το ΚΘΒΕ, την πρώ

Στην αρχαία Θήβα καταφτάνει ο θεός Διόνυσος που διψάει για εκδίκηση! Παρασέρνει τις γυναίκες της πόλης που μετατρέπονται σε μαινάδες και πάνε να κατοικήσουν στα βουνά! Έτσι ξεκινάει ένας φαύλος κύκ

Η Αντιγόνη και η αδερφή της η Ισμήνη θέλουν να αποδώσουν τιμές στον νεκρό αδερφό τους. Όμως ο βασιλιάς Κρέοντας γράφει έναν σκληρό νόμο που το απαγορεύει. Οι σοφοί της Θήβας τον συμβουλεύουν να είναι

Από το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα ως τα σύγχρονα λαϊκά παραμύθια, τις ταινίες του Χόλιγουντ και ορισμένους από τους διασημότερους τίτλους βιντεοπαιχνιδιών, η πλοκή σύμφωνα με την οποία ένα αγόρι σώζε

Η Χρυσόθεμις Αγαμέμνονος είναι μία "σύγχρονη τραγωδία", με όλα τα χαρακτηριστικά της αρχαίας. Η συγγραφέας καταπιάνεται με την αντιηρωίδα του μύθου των Ατρειδών και του Σοφοκλή και την προτάσσει σε υ

Οι «Πέρσες» του Αισχύλου είναι ένα εκτυφλωτικό στην τέχνη του αντιπολεμικό ποίημα, που πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική τους ήττα στη Σαλαμίνα από τους Αθηναίο

Επιστημονική Επιμέλεια Αθανασία Ζωγράφου, Κώστας Αποστολάκης, Αθηνά Παπαχρυσοστόμου, Γεώργιος Τσόμης, Στυλιανός Χρονόπουλος Μετάφραση Μαρία Αγγελίδου, Άγγελος Αγγελίδης, Αντωνία Γουναροπούλου

Η ανεύρεση και κριτική έκδοση για πρώτη φορά (editio princeps) των δύο τραγωδιών του έως τώρα άγνωστου στα γράμματα Ζαχαρία Καραντινού, γραμμένες στα αρχαία ελληνικά στις αρχές του 18ου αιώνα (ο Άβελπ

Ο Ευριπίδης υπήρξε δεινός ψυχολόγος, βαθύτατος γνώστης της ψυχής, κυρίως της γυναικείας. Η ανατομική ματιά του στον εσώτατο ψυχικό κόσμο των ηρωίδων του και οι οξυδερκείς απεικονίσεις του των ανθρώπιν

Η θεατρική μετάφραση της αρχαίας τραγωδίας πρέπει να βρίσκεται όσο πλησιέστερα γίνεται στο αρχαίο κείμενο. Εφόσον το κείμενο είναι το μόνο σχεδόν που μας σώθηκε από την παράσταση, που έβλεπαν οι Αθηνα

Το παρόν κείμενο φαίνεται να είναι μία μελέτη για την μη αναπαραστατική, ανακλαστική, πρόσληψη της ζωής και του θανάτου και την τελετουργική βίωσή της κατά την αρχαιότητα, στο πλαίσιο της αδιαχώριστης

Ποιος είναι ο Δικαιόπολης; Τι έχει στο μυαλό του; Μην είναι ο σωτήρας μας που κάνει το δικό του; Οι Αχαρνείςείναι το πιο παλιό από τα σωζόμενα έργα του Αριστοφάνη. Έξι χρόνια μετά την έναρξη του Π

Η ψυχαναλυτική σκηνή είναι μοναδική. Αλλά έχει πολλά κοινά με την σκηνή του θεάτρου. Το θέατρο δημιουργήθηκε πάνω στο πρότυπο της ψυχικής σκηνής για να δώσει θέση στο ξένο, μέσα μας και έξω από μας. Τ

Ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα, σε πεζό λόγο, που διαβάζεται από όλες τις ηλικίες (μύηση στον κόσμο του Ωραίου για τους νέους, κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει για τους ενήλικους). Ένα γρήγορο και

Τολμηρός νεωτεριστής των καιρών του, ο Ευριπίδης -ο νεότερος από τους τρεις μεγάλους τραγικούς μας- εστιάζει περισσότερο στον άνθρωπο, θέτοντας καίρια υπαρξιακά ερωτήματα, σε συνδυασμό με κοινωνικούς

Τολμηρός νεωτεριστής των καιρών του, ο Ευριπίδης -ο νεότερος από τους τρεις μεγάλους τραγικούς μας- εστιάζει περισσότερο στον άνθρωπο, θέτοντας καίρια υπαρξιακά ερωτήματα, σε συνδυασμό με κοινωνικούς

Για τη ζωή του Αριστοφάνη δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα -φαίνεται όμως ότι διακρινόταν, όπως και το έργο του, από χτυπητές όσο και γοητευτικές αντιφάσεις. Από τις πιο χαρακτηριστικές του κωμωδίες, οι

Τολμηρός νεωτεριστής των καιρών του, ο Ευριπίδης -ο νεότερος από τους τρεις μεγάλους τραγικούς μας- εστιάζει περισσότερο στον άνθρωπο, θέτοντας καίρια υπαρξιακά ερωτήματα, σε συνδυασμό με κοινωνικούς

Μπορεί να νοµίζουµε ότι έχουµε ξεµπερδέψει µε το παρελθόν, αλλά το παρελθόν δεν έχει ξεµπερδέψει µε εµάς. Η αρχαία τραγωδία µάς επιτρέπει να έρθουµε πρόσωπο µε πρόσωπο µε ό,τι δε γνωρίζουµε για τον εα

Ο Ευριπίδης θεωρούσε τον έρωτα ως το πιο συγκλονιστικό πάθος και είναι ο πρώτος δραµατουργός που ανέβασε στο θέατρο τραγωδίες ερωτικές. Στις τραγωδίες αυτές παρουσιάζει άντρες και γυναίκες να βιώνουν

Το σατυρικό δράμα ανήκει, όπως άλλωστε ο μίμος, το θέατρο των φλυάκων, η ατελλανή φάρσα και ο παντόμιμος, στα θεατρικά είδη της αρχαιότητας που δεν επιβίωσαν καθεαυτά, ενώ επιπλέον δεν ευνοήθηκαν από

Το βιβλίο ασχολείται με την πρόσληψη των αρχαιοελληνικών μύθων, του έπους και της τραγωδίας στη νεοελληνική δραματουργία από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα. Οι συγγραφείς του 19ου αιώνα έκαναν την αρχή, αλ