Την εποχή της συγγραφής του έργου (1847) ο Ντοστογέφσκι επισήμανε ως ένα αξιοσημείωτο κοινωνικό φαινόμενο τον άνθρωπο-ονειροπόλο. Στην Εφημερίδα της Αγίας Πετρούπολης χαρακτηρίζει τον ονειροπόλο ως τύ

Ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλοντάς την, αναρωτιέταιι αν σε τελευταία ανάλυση μπορεί να θεωρηθεί ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που ό

Ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλοντάς την, αναρωτιέταιι αν σε τελευταία ανάλυση μπορεί να θεωρηθεί ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που ό

Mε τον Κροκόδειλο ο Ντοστογέφσκι σατίριζε τη διαμάχη μεταξύ των διανοουμένων διαφόρων προοδευτικών ρευμάτων. Ξεκινώντας από ένα τελείως παράδοξο γεγονός, ο άριστος ψυχολόγος Ντοστογέφσκι σκιαγραφεί τη

Κάποιο πρωινό του Νοέμβρη ο πρίγκιπας Λεβ Νικολάγεβιτς Μίσκιν επιστρέφει μετά από πολύχρονη παραμονή στο εξωτερικό στη Ρωσία. Αγνωστος μεταξύ αγνώστων. Στη διάρκεια του ταξιδιού γνωρίζει τον Παρφιόν Ρ

Τόσο στη ρωσική όσο και στην παγκόσμια λογοτεχνία οι "Αδερφοί Καραμάζοφ", το κύκνειο άσμα του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, αποτελούν ένα έργο-ορόσημο. Μέσα από τις σελίδες του έργου αυτού, ο Ντοστογέφσκι έχε

Κάποιο πρωινό του Νοέμβρη ο πρίγκιπας Λεβ Νικολάγεβιτς Μίσκιν επιστρέφει μετά από πολύχρονη παραμονή στο εξωτερικό στη Ρωσία. Αγνωστος μεταξύ αγνώστων. Στη διάρκεια του ταξιδιού γνωρίζει τον Παρφιόν Ρ

Τόσο στη ρωσική όσο και στην παγκόσμια λογοτεχνία οι "Αδερφοί Καραμάζοφ", το κύκνειο άσμα του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, αποτελούν ένα έργο-ορόσημο. Μέσα από τις σελίδες του έργου αυτού, ο Ντοστογέφσκι έχε

Το βιβλίο αυτό, γραμμένο το 1864, είναι το πρώτο και το πιο παράξενο από τα αριστουργήματα του Ντοστογιέβσκη και συνάμα προάγγελος όλων των έργων που ακολούθησαν. Αποτελεί την κρίσιμη καμπή γιατί προα

Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα του Φιόντορ Ντοστογέφσκι, που στην εποχή του υπήρξε πιο δημοφιλές απ’ ό,τι τα μυθιστορήματά του, ήταν το αγαπημένο έργο του συγγραφέα του. Ανατριχιαστικά προφητικό ως προς

Μια αληθινή τέχνη δεν μπορεί πια να θεωρήσει και να προσκυνήσει τα μικρά εικονίσματα που σύντριψε ο Nτοστογιέβσκη, ούτε να κλείσει πια το μυθιστόρημα μέσα στο στενό κύκλο της κοινωνίας και των αισθημά

Η ιστορία του Μεγάλου Ιεροεξεταστή, αν και είναι μόνο ένα επεισόδιο των "Αδελφών Καραμάζοβ" του Ντοστογιέβσκη, συγκέντρωσε την αποκλειστική προσοχή των φιλοσόφων, των θεολόγων, των πολιτικών και φυσικ

Δεν είναι το βιβλίο ενός Ανθρώπου, δεν είναι το βιβλίο ενός Λαού και μιας Εποχής - είναι το Ημερολόγιο της Ψυχής του Κόσμου. Ποτέ και σε κανένα έργο λογοτεχνικό, κοινωνιολογικό, φιλοσοφικό, δεν παρουσ

Και γιατί όλ’ αυτά; Μα γιατί εσύ είσαι μια ορφανή, γιατί είσαι μια κοπέλα απροστάτευτη, γιατί δεν έχεις κανένα φίλο ισχυρό που να σου δώσει την προστασία του. Αλλά τι κόσμος μπορεί να είναι αυτός, τι

Ο Ντοστογιέφσκι με το έργο "Αδελφοί Καραμαζόφ", κλείνει την πανανθρώπινη προσφορά του μαζί και τον κύκλο της ζωής του.Στο τελευταίο, αλλά και στο πιο μεστό έργο του ο Ντοστογιέφσκι, διαλέγει τους χαρα

Πρόκειται για μια ιστορία του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι όπου το κυρίαρχο στοιχείο είναι η ανελέητη σάτιρα της αντρικής συζυγικής ζήλειας και που οδηγεί, στην ιστορία μας, σε απίστευτα κωμικές σκηνές απείρ

"Στο Υπόγειο, ο Ντοστογιέφσκυ κάνει μια σειρά ανακαλύψεων σχετικά με την ανθρώπινη φύση. Η ανθρώπινη φύση είναι ακραία, αντινομική και παράλογη. Ο άνθρωπος φέρει μέσα του μιαν ακαταμάχητη έλξη προς το

Το έγκλημα που διαπράττει ο φοιτητής Ρασκόλνικοφ είναι έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία. Ο προμελετημένος φόνος της γριάς τοκογλύφου και ο παράπλευρος -εξ' αμελείας-της αδερφής τη

«Ο Ντοστογιέφσκι συνθέτει έναν πίνακα στον οποίον αυτό που έχει κυρίως και κατ’ εξοχήν σημασία είναι ο καταμερισμός του φωτός. Το φως πηγάζει από ένα εστιακό σημείο. . . Το σπουδαιότερο πράγμα σε ένα

Οι Φτωχοί είναι το πρώτο αυθεντικό έργο του Ντοστογιέβσκη. Είναι ένα αριστουργηματικό δείγμα της Ρώσικης Λογοτεχνίας, αλλά συγχρόνως και παρωδία της, που φέρει έντονα τα σημάδια της ιδιοφυΐας του συγγ

Στο κλασικό αυτό έργο, το έγκλημα θα σταθεί αφορμή να ξεθάψει ο Ντοστογιέφσκι ό,τι καλό και κακό, ό,τι ενάρετο και ανέντιμο, ό,τι μεγαλόθυμο και μικρόχαρο κρύβει το απέραντο βασίλειο του ψυχικού μας κ

Κλαίνε οι ήρωες του Ντοστογιέβσκη. Κλαίνε από έρωτα, κλαίνε από χαρά, με μιαν ηδονή που άμα ξεσπάσει κυριαρχεί και κυριεύει όλα τα νεύρα. Όλος ο κόσμος φωνάζει, χοροπηδάει, γελάει, γονατίζει, κλαίει μ

Ρουφήχτηκε κι αυτός μέσα στην κατασκότεινη δίνη, με ξουρισμένο κεφάλι κι αλυσοδεμένος, γύριζε κι αυτός το μαγκανοπήγαδο του κάτεργου, πέρα στο βάθος της Ανατολής, χωρίς να ’χει το δικαίωμα να γράψει,

Το μυθιστόρημα αυτό ανήκει στα μεγάλα έργα του συγγραφέα και δείχνει την αμεσότητα των σκέψεων του Ντοστογιέφσκι για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα της εποχής του. Στις σελίδες του είναι ανάγλυφο το μ