Αφήστε ένα μήνυμα

Δωρεάν μεταφορικά για παραγγελίες από 25€ και παράδοση σε 1 μέρα στο κέντρο της Αθήνας

Εναλλαγή Πλοήγησης
Σου προτείνουμε...
Σου προτείνουμε...
Βιβλία αυτοβελτίωσης - σύμμαχοι για μια πραγματικά καλή νέα αρχή
BookTok: Τα πιο δημοφιλή βιβλία στο TikTok
Βιβλία που αγάπησε η οθόνη
Αστυνομική λογοτεχνία, νουάρ, θρίλερ, crime
Τα 100 καλύτερα βιβλία του 21ου αιώνα (New York Times)
Βιβλία Romantasy
Βιβλία λογοτεχνών που έχουν τιμηθεί με Νόμπελ 2014-2024
Βιβλία που τιμήθηκαν με Κρατικό Βραβείο 2024
Βιβλία στο θεατρικό σανίδι
Βιβλία της συγγραφέα του μήνα Λένας Διβάνη
Βιβλία που αγαπούν... τα βιβλία!
Τα 100 καλύτερα βιβλία του κόσμου σύμφωνα με το περιοδικό Der Spiegel

espa

Κωδικός προϊόντος: 14905 | ISBN: 978-618-07-0905-6

Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη. Ιστορίες & αμαρτίες (e-book / epub)

Συγγραφέας:
Εικονογράφηση Εξωφύλλου:
Εκδοτικός οίκος:
Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη. Ιστορίες & αμαρτίες - Χωμενίδης Χρήστος. Ένα βαθιά ανθρώπινο βιβλίο για τη ζωή, τη φαντασία και την ελευθερία πέρα από τα όρια.
e-book>
12,99 €
Τιμή εκδότη με ΦΠΑ €12.99
Σε απόθεμα
Διαθεσιμότητα Άμεσα διαθέσιμο
Διαθέσιμο και σε
Πόντοι Ανταμοιβής 13
Κωδικός
14905

Συσκευασία Δώρου προστέθηκε

Χαρακτηριστικά Βιβλίου

Κατηγορία
Βιβλία, Λογοτεχνία, Ελληνική Λογοτεχνία
Βάρος
0,00
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Πατάκη
Ημερομηνία τελευταίας εκτύπωσης
5 Ιουν 2024
Ημερομηνία 1ης παρούσας έκδοσης
5 Ιουν 2024
Διαστάσεις
0x0
Σελίδες
368
… Μέσα µου ζει ένας σκάνταλος τύπος, ένας καλικάντζαρος. Θα λαχταρούσε η ζωή µου όλη να είναι πιρουέτες. Να ακροβατώ έξω νου και νόµου, να παραβιάζω ωράρια και να γονιµοποιώ ωάρια, να αδιαφορώ για τις συνέπειες των πράξεών µου – σάµπως αυτοί που τις µετρούν και τις ξαναµετρούν βγάζουν καµία άκρη; ξεφεύγουν µήπως από το τυχαίο κι από το πρόσκαιρο της ύπαρξης; Να νιώθω τις στιγµές σαν νότες, να υπακούω στον εσωτερικό µου µονάχα ρυθµό… Μέσα µου επιµένει να χοροπηδάει το πιτσιρίκι εκείνο που έκανε διαρκώς ζηµιές, που έβγαζε σε όλους γλώσσα, που ο κόσµος του ήταν άγραφο χαρτί, άλλοτε το ζωγράφιζε, άλλοτε το µουτζούρωνε, κάποτε του έβαζε φωτιά...
Θαυµάζω όσους ξεκινούν για το περίπτερο και βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσµου. Τους όπου γης και πατρίς, τους ανθρώπους-πουλιά. Εγώ είµαι δέντρο. Γίνεται δέντρο το πουλί, πουλί το δέντρο; Ως δέντρο τι µπορείς να ελπίζεις;
Να δροσίζεις όποιους ξαποσταίνουν στον ίσκιο σου. Να σε προτιµούν τα φτερωτά, για να φτιάχνουν τις φωλιές τους. Να απολαµβάνουν τους καρπούς σου τα σκιούρια και οι αλεπουδίτσες. Κυρίως δε, όταν σηκώνεται άνεµος, να φουσκώνουν οι φυλλωσιές σου σαν πανιά καραβιού κι ας σε κρατούν οι ρίζες σου στο ίδιο µέρος. Να κάνεις τον αέρα µουσική κι η µουσική σου να φτάνει εκεί που εσύ δεν θα βρεθείς ποτέ. «Πάλι τραγουδάει το δέντρο…» να λένε.
Close
a