Ιχνηλασίες – Φιλολογικά μελετήματα

Ποια ήσαν τα στάδια από τα οποία πέρασε ο όρος «Λογοτεχνία» πριν ακόμη αποκτήσει τη σημασία που έχει σήμερα; Από πότε, δηλαδή, έπαψε να ταυτίζεται με τον γενικότερο όρο «Φιλολογία» και κατ' επέκταση με τον μειωτικό όρο «Ελαφρά Φιλολογία»; Είναι ένα θέμα που παρακολουθείται ιστορικά στον παρόντα τόμο, στον οποίο επίσης εμπεριέχονται και μελέτες για συγκεκριμένα λογοτεχνικά έργα, η ύπαρξη των οποίων ελάνθανε. Γίνεται λόγος για τα ψευδώνυμα του Ν.Γ. Πολίτη καθώς και για ανέκδοτα ή λανθάνοντα έργα των Μιχαήλ Μητσάκη, Γ. Δροσίνη, Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου, ενώ παράλληλα επιχειρείται η ερμηνευτική προσέγγιση πλευρών του έργου νεότερων ή σύγχρονων συγγραφέων ή συγκεκριμένων έργων αυτών. Ο Δημ. Χατζής, η Κική Δημουλά, η Ελένη Σαραντίτη, ο Νίκος Θέμελης, ο Σωτήρης Δημητρίου, ο Γιάννης Βαρβέρης, ο Νάσος Βαγενάς, ο Δημήτρης Μίγγας είναι μερικοί από αυτούς. Ο τόμος αυτός έρχεται σε παράλληλη σχέση και με τον προηγούμενο ομόλογο τόμο, «Η έρευνα και οι ερμηνευτικές της εκδοχές», που εκδόθηκε επίσης από τις Εκδόσεις Πατάκη, και ο ένας λειτουργεί συμπληρωματικά ή επάλληλα προς τον άλλο. Τα πνευματικά φαινόμενα άλλωστε λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι οποίες συνδέονται ευθέως με τον συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Και η αναζήτηση των ιχνών -Ιχνηλασίες- κάτω από αυτή την οπτική πραγματοποιήθηκε.